number fourteen

Zeszłam po schodach na dół do salonu i o mało co mnie nie odrzuciło. Impreza się udała. Zatkałam nos i przeszłam obok czyjejś rzygowiny, podchodząc do kanapy na której spał Niall. Tak, nocowałam u chłopaków z oczywistych przyczyn, rodzice pewnie i tak nie zauważyli braku mojej nieobecności, tak bardzo się mną interesują. Szturchnęłam go w ramie, a ten ślamazarnie się przeciągnął i leniwie otworzył oczy.

- Gdzie wszystkich wywiało ? – spytałam.

- Nie ma ich w kuchni ? – odpowiedział pytaniem, na co ja wzruszyłam ramionami i ruszyłam w tamtym kierunku.

No oczywiście, że tam byli. Siedzieli zadowoleni przy stole i pałaszowali pizze.

- Hej – rzuciłam i dosiadłam się do nich.

- Czeeeść – odparli chórem z pełnymi buziami.

Zmierzyłam wszystkich po kolei wzrokiem i coś mi nie pasowało. Siedzieli tak: Louis, Zayn, Liam i nowa dziewczyna. I teraz pytanie : dlaczemu nowa dziewczyna nie siedzi koło Lou ? Patrzyłam na nich jak na idiotów, oni z resztą podobnie na mnie, bo nie mieli pojęcia o co mi chodzi.

- Coś się stało ? – spytał niepewnie Liam.

- Nie – powiedziałam pod nosem i przestałam się na nich gapić. Już po chwili doszedł do nas Harry. Usiadł obok mnie i dał na przywitanie buziaka w usta co sprawiło, że całe towarzystwo posłało nam miny typu WTF.

- Eee, wy coś ten ? – spytał Louis, drapiąc się po głowie.

- Kto ? – spytałam z dziwną miną.

- Babcia Gienia z dziadkiem Ziutkiem – odparł sarkastycznie.

- Nie wiem o czym wy mówicie – odpowiedział Hazza wzruszając ramionami. – Chcesz coś do picia ? – spytał, wstając z miejsca.

- Ummm, mleko.

Chwile siedzieliśmy i gadaliśmy o niczym. Style’s jarał się jak pochodnia, że zdejmują mu dzisiaj gips i ogólnie wszystko jest tak fajnie, że oh i ah. Dopiero po jakiś 15 minutach olśniło go to co mi chodzi po głowie odkąd tu siedze.

- Lou ? Pokłóciliście się z Eleanor ? – zapytał zerkając to na niego, to na nią.

- Nie, czemu ?

- No bo nie siedzicie obok siebie.

- Eleanor musiała wrócić do domu, odwiozłem ją w nocy, to pewnie dlatego nie siedzimy obok siebie – odpowiedział i trzepnął go w łeb.

Popatrzeliśmy na ową dziewczynę jak na jakąś zjawe, a zaraz po tym ja przynajmniej wstałam od stołu.

- Mam zwidy – powiedziałam.

- Ja też – odparł wystraszony Hazza.

- Co wam odbija ? – zapytał Zayn, patrząc na nas jak na idiotów.

- Widzicie ją ? Błagam, powiedzcie że ją widzicie, w przeciwnym razie weźmiecie mnie za jakiegoś chorego psychicznie, który powinien siedzieć zamknięty w izolatce – powiedział, wskazując na brunetke.

- Już cię za takiego mamy – odparł Lou z uśmiechem na twarzy.

- Kim ty jesteś ?! – krzyknęłam do dziewczyny.

- Jestem Danielle.

- Jaka kurwa Danielle ?!

- Uspokój się – powiedział Liam. – Danielle to moja dziewczyna.

- Twoja kto ?!

- Dziewczyna, to osoba którą ty jesteś dla Harrego, ale nie chcecie się do tego przyznać – wyjaśnił Zayn z głupawym uśmieszkiem.

- Coś wam się chyba pojebało.

- Sam, ty coś dzisiaj brałaś ? – spytał Lou, podchodząc do mnie i zaczął mi wykrzywiać łeb we wszystkie strony, na co ja go odepchnęłam.

- A to nie było przypadkiem tak, że to ty nam wczoraj oznajmiłeś, że masz dziewczyne ?

- No było.

- I to była niejaka Eleanor ?

- No tak.

- No to kim do cholery jest Danielle ?!

- Mówiłem już – wtrącił się Liam.

- No właśnie, że nie.

- No nie powiedziałeś tego używając takiego pięknego przemówienia, jak ja – odparł całkiem skromnie Tomlinson.

- ‘‘To jest Eleanor i jest moją dziewczyną’’ – przedrzeźnił go Hazza. – Rzeczywiście piękne przemówienie. Fest – zaśmiał się.

- Przedstawiałem ją wszystkim wczoraj na imprezie – przemówił znów Payne.

- Niby kiedy ? – zdziwiliśmy się ze Styles’em.

- Wtedy kiedy wy odprawialiście dzikie gody w łazience – odparł Zayn, na co zrobiliśmy się czerwoni jak jakieś buraki.

- Jeszcze jakieś pytania ? – zapytał Tommo.

- Tak.

- Co znowu ?

- Kto się zrzygał w salonie ? Ja tego nie będę sprzątać – powiedziałam.

- To pewnie Niall, za dużo zjadł – odparli i w tym momencie zawitał do kuchni pan Horan we własnej osobie.

- Heeej – przeciągnął zaspany.

- Cześć – odpowiedzieliśmy wszyscy. - Jak się spało ? – spytaliśmy, a ten otworzył szeroko oczy i patrzył ze zdziwieniem na stół.

- Co wy tu robicie ? – zapytał.

- Jemy śniadanie – odparli chłopcy.

- Jak to ? Czemu mnie nie zawołaliście ? Dlatego mnie nienawidzicie ?! – krzyknął pogrążony w rozpaczy i zaczął walić pięściami w podłoge.

- Wstawaj, zrobie ci płatki – powiedziałam i pociągnęłam go za szmaty, sadzając na moim miejscu. Ten uśmiechnął się zadowolony i zaczął śpiewać Super Girl.

________________________________________

można powiedzieć , że nic ciekawego się nie dzieje , ale właśnie dlatego rozdział mi się podoba XDD a wy co myślicie ? jeszcze będzie się działo , zapewniam .