number six

Szliśmy Nowojorską alejką, oświetloną przez gigantyczne lampy. Do areny mieliśmy 5 minut drogi, a koncert miał się zacząć za niecały kwadrans. Gdy byliśmy już na miejscu, przeszliśmy przez ochronę dając dowód na to, że mamy prawo obejrzeć to cholerne show i przebiliśmy się przez tłum rozwrzeszczanych fanek, by dojść jakoś na trybuny. Usiedliśmy w 1 rzędzie i patrzeliśmy na zdezorientowanie na twarzy Nialla.

- Nie jesteśmy w kinie – powiedział niepewnie. – Prawda?

- Nie, nie jesteśmy – zaśmiałam się.

- Heeej, a co z moim popcornem? – zapytał zawiedziony.

- Serio Niall? – popatrzyłam na niego z niedowierzeniem. – Popcorn jest dla ciebie ważniejszy niż fakt, że zobaczysz swojego idola na żywo?

- Jakiego idola?

- Czekaj Sam – przerwał mi Zayn i sięgnął po torbę, którą cały czas przy sobie miał.

Wyciągnął z niej paczkę popcornu i rzucił w kierunku Horana.

- Jeee – ucieszył się i otworzył paczkę, pałaszując jej zawartość.

- Zdekoncentrowałeś go – burknęłam do Malika.

- Hej Niall, skup się! – krzyknął Liam i klasnął mu przed wypełnionym popcornem ryjem, na co blondyn przeniósł wzrok na nas i popatrzył wyczekująco.

W tej chwili przez gigantyczne głośniki rozbrzmiał głos Biebera, jednak jego samego nie było widać. Zaczął śpiewać „Happy Birthday” a Niall wstał z miejsca i patrzył ze skupieniem w kierunku sceny. Gdy gwiazdor przestał śpiewać, ciszę zagłuszyły wrzaski napalonych fanek.

- Niall Horan, gdziekolwiek jesteś, wszystkiego najlepszego! – krzyknął Justin, a tłum zaczął wrzeszczeć jeszcze głośniej.

- 100 lat Nialler – zaczęliśmy mu po kolei składać życzenia i zrobiliśmy teletubis hug.

- Wy to zaplanowaliście? – zapytał z niedowierzeniem. – Raaany, nie wiem co powiedzieć. Mogę zacząć krzyczeć?

- Krzycz – zaśmiał się Harry.

- AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!! – ten odgłos przypominał raczej pisk, ale mniejsza.

Potem JB zaczął wykonywać swoje piosenki z płyty My World, a Niall przez cały ten czas był podekscytowany jak nigdy. My siedzieliśmy na swoich miejscach i cieszyliśmy ryje jak głupi, że prezent mu się spodobał.

Gdy Bieber skończył swoje show udaliśmy się w stronę kulis.

- Gdzie my idziemy? Wyjście jest po drugiej stronie – zauważył Horan.

- To nie koniec niespodzianki – powiedział tajemniczo Liam.

- Nie, nie, nie, nie, niemożliwe – zaczął powtarzać i nie zamknął się dopóki nie zobaczył Justina osobiście. – Będę krzyczeć – szepnął do nas, na co my się zaśmialiśmy.

- Hej – podszedł do nas i przywitał się z każdym po kolei. – Jeszcze raz wszystkiego najlepszego, stary – przytulili się na ten swój ‘męski’ sposób, a Niall sprawiał wrażenie jakby zaraz miał się posikać z wrażenia. – Cieszę się, że przyszliście na mój koncert, to naprawdę zaszczyt.

- Zaszczyt? Dla ciebie? – zapytał z niedowierzeniem..

 - W końcu jesteście najpopularniejsi w Anglii, to chyba coś znaczy, nie?

- Żeby tylko w Anglii – odezwał się skromnie Harry, na co szturchnęłam go w ramię.

Jeszcze trochę pogadaliśmy, a Niall przez cały ten czas gapił się na Justina jak w obrazek. Chyba obudził się w nim instynkt geja. Na końcu grzecznie się pożegnaliśmy i opuściliśmy arenę.

- Najlepszy prezent jaki kiedykolwiek dostałem – powiedział, gdy byliśmy już na zewnątrz.

- Awww, tulimy? – rozłożył ręce Lou i popatrzył na nas wyczekująco.

- Znowu? – jęknął Hazza, na co Tomlinson przycisnął go do siebie, a zaraz po tym całą resztę.

- Idziemy do McDonald'sa? – rzucił Zayn. – Wszamałbym coś.

- Zawsze i wszędzie – odparł ucieszony Niall.

- Hej, a może poszlibyśmy na jakąś imprezę, co? – zapytałam. – W końcu jest sobota, w tym mieście jest na pewno mnóstwo świetnych clubów.

- Mam ochotę podensić – stwierdził Liam i zaczął kiwać biodrami na prawo i lewo.

- Zapytajmy tego gościa gdzie tu są najlepsze cluby – odezwał się Lou i kiwnął na dziadka w podeszłym wieku, z kartką ‘zbieram na żywność’.

- Wygląda na imprezowicza, na pewno się orientuje – prychnęłam.

Po 10 minutach drogi doszliśmy do McDonald'sa. Standardowo ja poszłam zająć miejsce, a chłopcy poszli stać w kolejce. Była ona baaaardzo długa, no ale w końcu to nie był mój pomysł, żeby tu przyjść. Po jakimś czasie zaczęli przychodzić. Pierwszy wyrobił się Harry.

- Co mi kupiłeś? – zapytałam, patrząc jak siada obok mnie.

- Hamburger i czekoladowy shake – podsunął mi tacę pod nos.

- Jeee – ucieszyłam się i zaczęłam konsumować dany mi posiłek.

Już po chwili dołączyli do nas Louis, Liam i Zayn.

- A co z Niallem? – spytał Hazza.

- Jak zawsze nie może się zdecydować – odparł Payne.

Po 10 minutach, gdy my już skończyliśmy jeść, wreszcie doszedł do nas blondas.

- Co zamówiłeś? – zapytaliśmy ciekawi.

- 3 big mac’i i zestaw z zabawką – odparł zadowolony i zajmując miejsce, wziął się za odpakowywanie zestawu. Pierwsze co zrobił to naturalnie wyjął zabawkę i przez pierwsze 15 minut się nią bawił, dopiero potem zaczął jeść wystygnięte już jedzenie.

- Która godzina? – spytałam.

- Dochodzi 23 – odpowiedzieli mi chórem, łącznie z Niallem, który miał w tym momencie buzie wypełnioną frytkami.

- Świetnie, imprezy już się pewnie wszędzie rozkręciły, możemy wbijać – stwierdziłam zadowolona. – Niall, streszczaj się z tym jedzeniem – pogoniłam go.

- Muszę dokładnie pogryźć każdy kęs, żeby potem…

- Dobra, skończ – przerwałam mu i zmieniłam swoją pozycję, zdając sobie sprawę z tego, że jeszcze trochę tu posiedzimy.

Po niecałej godzinie, podczas gdy udało mi się już przysnąć, oznajmiono mi, że szanowny pan Horan skończył jeść, przeżuwać, połykać i trawić wszystko to, co zamówił. Bardzo ucieszył mnie ten fakt i lekko śpiąca, ale zadowolona wyszłam z mc’donaldu.

- Chodźmy tam – pokazałam na jeden z budynków, gdzie widniał oświetlony napis. Była to zapewne nazwa jakiegoś clubu.

Ruszyliśmy bez zastanowienia w tamtym kierunku i bez większych problemów, weszliśmy do środka. Miejsce spodobało mi się i to bardzo, nie tylko ze względu na muzykę, ale też wystrój wewnętrzny, a także towarzystwo, które sprawiało wrażenie całkiem normalnego.

Coś czuję, że ta noc nie będzie taka spokojna...